Het is alom bekend : het gras is altijd groener bij de gebuur .
Mijn baasje kan daar heel ongelukkig om zijn . Gefrustreerd . Afgunstig .Afgroenstig zelfs . In die mate dat toen hij zijn altijd groenere buren over de haag begroette , hij telkens groen begon te lachen .
Compensatie .
Herkenbaar ?
En als je baasjes’ natuurverdelgingsproduktenbudget zou kennen zou je zoals hem ook groen beginnen lachen .
Niet van de poes , of van de hond , liever.
Baasje lacht ocharme groen .
Maar gelukkig veranderen de tijden …. dankzij de opwarming , heb ik van baasje vernomen .
Geen groen gras meer. Geen afgunst meer. Iedereen gelijk voor de droogte .
Want onlangs heeft onze Mini-ster van de Woestijn , geen socialist nochtans, beslist , dat het gras van onze gebuur niet groener meer mocht zijn dan het onze , en dientenbehoeve dus niemand nog zijn gras met water mocht besproeien .
Met vergif van Monsato mag nog wel . Dit wordt trouwens volgens baasje binnenkort zeker een optie , gezien de liter water tegen het einde van de zomer meer zal kosten dan een liter Monsanto of Bayer . Haast u naar de drogist . Net naast de flesjes Slambuterol . ( Staan na de Ronde in solden ) .Mis u niet .
Baasje leest dat allemaal in het komkommernieuws ,waar niemand zich om kommert.
Maar baasje en ik waken en informeren u graag . Fakeloos .
En als mijn baasje vanaf nu een klapke doet met zijn buur , en ze elkaars’ egaal gelig stooien pelouse aanschouwen , zeggen ze op zijn Frans : « il y a de quoi rire jaune , cher ami … »
