De hond uit de mouw

Ik had er weer goesting in . Die irriterende vogels hadden me al sinds halfzes deze morgen zitten uitdagen . Wacht maar als baasje me uit zal laten  . Ik zal ze eens gaan  wegblaffen  . Nen hond en nen mens moet  toch eens kunnen uitslapen zeker  . En dan die blatende bleitende schapen van hiernaast . Maar onze buur heeft deze zomer een grote Mechoui met lam aan het spit beloofd . De restjes van de schapebouten allemaal voor mij . Nen hond is dan bereid  nog wat te gedogen . Goesting . Blijven dan nog die lekkere kippen van bij de buur . Niet te doen . Kakelen zich blauw als een burgemeester die geen ei kan leggen . Trouwens , mijn baasje noemt zijn buurvrouwen ook wel eens de belles poules . Het is wel leuk dat  baasje en ik dezelfde smaak hebben .

Dus ,  ik had er weeral goesting in deze morgen .

Maar hij niet .

Want hij strompelde weer naar  beneden . Zij kaalkop helemaal in de war . Ik kwispelde naar hem toe . In plaats van mij begon hij  alweer zijn GSM te strelen . Dat beest geeft geen kick terug natuurlijk. Terwijl ik sta te popelen , staat  die andere te trillen . Doet in zijn broek .

Ik counter : Kom , we gaan wandelen , ’t is schoon weer ! Allee-ee ! ’t zal ons deugd doen . ” Jawohl ”  antwoordt hij  in het Latijns aan zijn GSM die hij tegen zijn oor knuffelt  : ”  Ja , heute um neun Uhr  , Telekonferenz . Ja , wichtig . Ja Unbedingt ” .      Ik trek unbedingt aan zijn mouw en maak dat  zijn  GSM op de grond valt  .In drie stukken . Tot daar heeft mijn baasje me leren tellen : ” een twee drie , lopen ” ! Tot eentweedrie kan ik dus tellen  . Soms tot eentweedrieDRIE als ik het niet goed gehoord heb . Maar dat wilt hetzelfde zeggen .

Baasje kijkt naar de stukken van zijn speelgoed op de grond en complimenteert me  : ” gij stommen  hond , zie je dan niet dat ik bezig b…” . Dolgelukkig raap ik mijn  speelgoedbeen op en kwispel als een zot rondom hem . Da ’s mijne GSM : mijn beste communicatiemiddel  . Hij doet verder alsof hij me niet zie en ik trek , wat zeg ik , ik hang opnieuw met aandrang aan zijn mouw . Zoals hij aan die GSM .

Rood aangeslaan , het doet me plezier dat hij wat gezonde kleuren krijgt dank zij mij ,  kijkt hij naar me . Raapt de stukken samen en zegt me bemoedigende  woorden : ” als ‘tie kapot is ,  ben je gestraft ” ! Ik kwispel dat mijn haren er van af wuiven , en snok nogmaals goed aan zijn mouw. Hij kijkt naar me met onbegrip  .

Plots lijkt hij te begrijpen wat ik zeg . G-O-E-S-T-I-N-G .

Het tingt als een binnenkomende Whatsapp van een door een vos opgeslokte gewaande kip.

Hij steekt , verdomd  , dan toch nog  zijn verdomde  GSM weer in elkaar , maar zegt  hem : ” Hallo Manfred . Leider etwas eilend und wichtig dazwischen gekommen . Ich werde nur Morgen anrufen .”

Ik kwispel mijn akkoord  .

Hij legt zijn GSM op een bankje op terras  en ik kan er stiekem nog net mijn achterpoot over tillen en …

“Kom we zijn weg , je hebt mijn dag gered .”

Gered ? Ik snap hier echt niets van . Hopelijk vinden we samen nog een paar kippen om achter te lopen . We zien wel wat die mooie dag brengt .