De afrekening . Hesperolletjes part two .

De trouwe en aandachtige lezer

of follower -hoe  noemt men dat nu allemaal –

van mijn blog

zal al gemerkt hebben

 

dat ik me op het werk heel graag

met dames omring

 

ja

dat kalmeert me

die vrouwen zijn heel geconcentreerd en stil bezig

 

Maar wat  heel raar is

als er eentje  plots luider begint te praten

Is dat omdat ze  een probleem heeft

en dat probleem wilt oplossen

door het te  sharen

 

dan gaan alle anderen ongevraagd

maar vooral onbevoegd

daar hun mening over geven

 

female democracy

 

er wordt minuten- zoniet urenlang verder over verder geborduurd

 

En gezien men meestal  niet tot een compromis komt

Stormt die  medewerkster  dan meestal radeloos

mijn bureau binnen

 

Terwijl  de anderen  uit jaloersheid

al zitten  te fezelen

dat die slijmbal

( zegt men dat ook van een vrouw by the way ? )

haar problemen nooit zelf kan  oplossen

en dan bij  de baas gaat bleiten

 

Dat bevestigt en verstevigt wel  degelijk mijn status  als baas

en streelt mijn ego

bij gebrek aan iets  anders

ik krijg hierbij

een politiek totaal  incorrect  Trump gevoel weet je wel

Sorry dames , ik meen dit echt niet

 

Maar goed

 

ik los dus het probleem vanzelfsprekend op

 

En de medewerkster huppelt blij terug naar haar werkplek

onder een dozijn jaloerse  vrouwelijke blikken

 

en het wordt weer heel heel stil op kantoor

 

ik besef echter  dat ik zodoende

een fout begaan heb

wanneer ik  ´s middags

bij de lunchpauze

langs de kantine passeer

en hoor dat  er wordt afgerekend ,

en dat er eentje  de volle laag krijgt

 

” en daarbij , we hebben je  het al gezegd …

als je je hesperolletjes met mozarella  kaas doet

is het niet verwonderlijk dat het niet smaakt .

Je zou beter naar ons luisteren…

zoals vanmorgen trouwens ”